Saturday, August 22, 2009

yaz durgunluğu

yaz aylarının sonuna doğru geldik. okurlarımın farkettiği durgunluk ya da verimsizlik görünüşte, merak etmeyin. sonbahar aylarında yazma çizme konusunda bıktırıcı bir verimlilik içine girme olasılığım yüksek. nasıl mı? ya yeni kitap hazırlıkları ile... ya da yeni bir düzenli yazma ortamında haftada bir hatta birkaç kez yazarak. "ruhun ekonomisi, ekonominin ruhu" temel mantığı ile... yazılarımı izleyenler, özellikle "kalp çarpar..." ile başladığım ekonomi-psikoloji-beyin bilimleri ilişkisi üzerine yazıları bilecekler. ekonomi deyince, para pul anlamayın. gündelik hayattaki davranışlarımızla ekonomistler de ilgilendikleri için, ekonomi bu alana "yararlanıcı" olarak dahil oluyor aslında. aşktan evliliğe, tatil planı yapmaktan uyku saatlerini ayarlamaya kadar "gündelik hayat" konuları diyelim.

Tuesday, August 04, 2009

yeni türkü konseri

Yeni Türkü
1979’da Buğdayın Türküsü albümünü çıkartan üç kişi, Zerrin Atakan, Derya Köroğlu ve Selim Atakan, Yeni Türkü’nün 30’uncu yılı konserini 19 Temmuz Pazar günü İstanbul Açıkhava’da yaptılar. Yeni Türkü’nün ilk kadrosunun ve yıllar içinde grupla beraber çalıp söyleyen hemen herkesin yer aldığı konser vesilesiyle birkaç cümle söylememi isteyen Ankara Fen Liseli dostum Selim Atakan’a yazdığım (program broşürüne koyma onurunu verdikleri) notum şöyleydi:
Yeni Türkü bitmeyen gençliğimizdir. Yeni Türkü'nün kuşaklar ötesi şarkıları, yaşandığında coşku ve hüzün, hatırlandığında mutluluk uyandıran bir gençliğin müziğidir. O yüzden, bizden sonrakilere aktarmak istediğimiz bir miras gibi, sadece sevmekle yetinemez, sevdirmek de isteriz. Gençliğimiz, başka gençlerin hayatında yeni türkü şarkıları ile sürer gider.
bu notu yazdıktan sonra, konserde broşürü incelerken, katkıda bulunan bir çok kişinin de benim gibi, YT ile gençlik arasında net bir bağ kurmuş olduğunu gördüm. konserde yaşıtlarım ve yakın yaşlardakiler önemli bir çoğunluk oluşturuyordu.
"Hey gidi gençlik", ya da "biz neydik be", havasında mıydık, geçip giden zamanın mahzunluğu içinde miydik? Asla. Aksine, müziğin kendisinin genç olması, kuşaktan kuşağa aktarılan genç olma durumunun müziği olmasını sağlıyordu. konserde bizimle olan iki çocuğum, benim sevip onlaırn sevmediği bir çok konserde farklı olarak, burada da sıkılsalar, "bir başkalık" olduğunu hissettiklerini bize de belli ettiler.
ama her şarkı, kişisel hayatımdaki çağrışımları "geri çağırarak" belleğimi bolca meşgul etti. örneğin, akdeniz akdeniz albümünü ilk kez duyduğum an ve yer: izmir'de sahil evlerinde bir grup tıp öğrencisi, mezun olmak üzere olduğumuzdan ötürü eğlence ve beraberlik dozunu iyice arttırmışız. kafalarımızı dağıttığımız bir gecede, 1980 sonrasındaki ne yapacağına ve ne yöne gideceğine kararsız kalmış (benim gibi) gençler için "ya içindesindir çemberin, ya da dışında yer alacaksın..." sözlerinin ruh dağıtıcı etkisini hatırlamamak mümkün mü? YT şarkılarının doğurduğu "gemi yakan" (Maskeli balo) ruh hali sonraki yıllarda "yıllardan sonra..." yaklaşan fırtınaların hayalini kurdurduğunda, genç olmak ile genç kalmak arasındaki geçişimizin türkçe sözlü "soundtrack"i olmuştu bile.