''Yankı Yazgan FL77 13 Şubat 2013'te 13:15'te "Tıp Öğrencisi Olmak" hakkında Fen Liselilerle Afliva Kültür Merkezi'nde bir araya gelecek.'' bu cümleyi okuyunca biraz garip hissetmedim değil, okul biteli neredeyse 36 yıl olacak; mezun olup giderken bir gün konuşma yapmak için geri geleceğim aklıma bile gelmezdi herhalde. İşte öyle anlardan birisi; AFL'nin eğitim hayatımda kısa ama etkili yeri üzerine daha etraflıca yazıp çizme zamanı yaklaşıyor, demek ki. aşağıdaki resimde tahtada başka bir şey yazıyordu, photoshop sayesinde kendi tahtama yazdığım yazı bile farklılaşıyormuş. sağolun arkadaşlar, hiç fena olmamış.
Konuşma hakkında Yankı Yazgan'dan kısa bir ön bilgi:
25 yaşından önce gittiğim okulların (başta BAL, AFL, EgeTıp olmak üzere) öğrencileri, belki kendi gençlik dönemimi de hatırlattıklarından, içimde ne olduğu tanımlanamaz hüzünle karışık bir neşe hissi yaratırlar. Meraklarınızdan etkilenir, geleceği arada bir belirsizleşen bir çizgide ilerlemek için gösterdiğiniz iradeye hayret ederim. Öğrenme arzunuz, bilime duyduğunuz merak ve bilginin peşine düşme arzunuz diğer okullardaki öğrencilerden farklı mıdır, söylemek zor. Bana farklı gelmiştir hep...
Sizinle bilimi hayatı anlama aracı olarak kullanmalarını teşvik eden konuşmalar yapmaktan hoşlanırım. Sizi hem bilimsel düşünüşü derinleştirmeye teşvik edeyim, hem geleceklerini çizerken katlanacakları zahmetlerin boşuna olmadığını vurgulayayım, hem de biraz gülümseteyim derken bu konuşma ortaya çıktı.
AFL’nin içinden gelip geçmiş birisi olarak hayata insanın beyin/zihin gelişimi perspektifinden anlamaya dönük çabasında öğrendiklerim ilginizi çeker diye düşündüm. Özellikle beyin gelişimi ile yaşantılar ve beşikten bugüne ilişkilerimiz arasındaki karşılıklı etkileşim, epigenetik, anne-çocuk, öğrenme ve dikkat, insansızlaşma gibi temalara değineceğim. Hiç bir bilimsel disiplinin tek başına anlamlandırmayacağı boyuttaki bir bilgi birikiminin kapısını sizinle beraber aralamaya çalışacağım.
Sizinle bilimi hayatı anlama aracı olarak kullanmalarını teşvik eden konuşmalar yapmaktan hoşlanırım. Sizi hem bilimsel düşünüşü derinleştirmeye teşvik edeyim, hem geleceklerini çizerken katlanacakları zahmetlerin boşuna olmadığını vurgulayayım, hem de biraz gülümseteyim derken bu konuşma ortaya çıktı.
AFL’nin içinden gelip geçmiş birisi olarak hayata insanın beyin/zihin gelişimi perspektifinden anlamaya dönük çabasında öğrendiklerim ilginizi çeker diye düşündüm. Özellikle beyin gelişimi ile yaşantılar ve beşikten bugüne ilişkilerimiz arasındaki karşılıklı etkileşim, epigenetik, anne-çocuk, öğrenme ve dikkat, insansızlaşma gibi temalara değineceğim. Hiç bir bilimsel disiplinin tek başına anlamlandırmayacağı boyuttaki bir bilgi birikiminin kapısını sizinle beraber aralamaya çalışacağım.
----
Dr Yankı Yazgan, 1959
Çocuk/genç ve erişkin psikiyatrisi alanında serbest uzman hekim olarak çalışmaktadır.
Bornova Maarif Koleji (1974), Ankara Fen Lisesi (1977), Ege Üniversitesi Tıp Fakültesi (1983) temel eğitimini ve Marmara Üniv Tıp Fak (1991) Yale Univ Tıp Fak/Child Study Center (1995)’te tıpta uzmanlık eğitimlerini tamamlamıştır.
Akademik kariyerini Marmara Üniversitesi Tıp Fakültesi'nde Profesör ve Yale Child Study Center’da öğretim görevlisi olarak sürdürmüştür.
Psikiyatri, moleküler genetik ve kognitif nörobilim alanında çok sayıda bilimsel yayın yapmıştır.
Gündelik ilişkilerdeki davranışlarımızın doğal kurallarına, beynimizin işleyişine ve ekonomik hayat ile psikoloji ve beyin bilimleri ilişkisine dair konuşmuş, yazmış ve çizmiştir.
Düşe Kalka Büyümek (2004), Kalp Çarpar Beyin Böler (2007), Kalbinle Düşün Aklınla Hisset (2008), Söz Uçmuş Yazı Kalmış (2011) ve Feelings Run Faster (2012) popüler yazılarını topladığı kitaplarıdır.
www.yankiyazgan.com dan daha fazla bilgiye erişebilirsiniz.
No comments:
Post a Comment