Bitmeyen yürüyüş. Babam Gültekin Yazgan Ocak 2012'de aramızdan ayrıldı; ama çalışmaya devam ediyor. Görme özürlülere kitapları dinleme ya da kabartma alfabe ile okuma olanağı sağlamak amaçlı projelerinden birisi bu hafta Hürriyet'te haber oldu. Körlere kitap okuyarak sesli kitap kaydı cezaevlerindeki çocuklara bir zihinsel çıkış yolu sağladı.
Babamın kurduğu Türkiye Görme Özürlüler Kitaplığı yararına geçen hafta İzmir Amerikan Koleji'nde okul aile birliğinin organizasyonuyla yaptığım konuşmada bana sordular: başarı nedir? Babama bir TV röportajında sizi hayatta en mutlu eden başarınız nedir diye sorulduğundaki yanıtını hatırladım: 'Körler için oluşturduğum bu kitaplık'. 77 yaşındayken gerçekleştirmeye başladığı bu projenin gerçek başlangıcı neredeyse 17 yaşına dayanıyor. O yaşından bu yana kendisine ingilizce kitap sağlayan İngiltere'deki kitaplığın bir benzerini Türkiye'de kurma kararını verdiğini, ama bu amaca ulaşmak için 60 yıl sonra çalışmaya başlayabildiğini söylüyor. Babamın kendine koyduğu amaca dönük başlayan yürüyüşünün ömrü bitse de devam ettiğini görmek hepimize umut vermiyor mu? Konuyu merak edenler www.turgok.org dan görme özürlülere dönük kitaplık çalılmalarını inceleyebilirler. Babamın hayatını merak edenler ise kendi yazdığı Kör Uçuş ve Doğam Cüceloğlu'nun onun hayatını ele aldığı Onlar Benim Kahramanım kitaplarını okuyabilirler.
2 comments:
İşte,"Ölümsüzleşmek", tam da böyle bir şey...
Babanızın vefatını bilmiyordum yeni duydum. Allah rahmet eylesin...
Post a Comment