Kusur buluculuk özelliğimizi destekleyen bir beyin sistemi var. Bu sistemin ana parçası, anterior cingulate diye bilinen beynin önalt bölgesinde yer alan bir doku... Onun da, en yakın ilişkide olduğu parçalardan bir tanesi amigdala; o da özellikle tehlike sinyali veren durumlarda, harekete geçiyor ve kalan bölgeleri harekete geçiriyor. Anterior cingulate, aslında kusurdan ziyade, (bir önceki durumdan) farklılığı, değişikliği saptar. Hani akşam eve döndünüz, sabah kapattığınızdan emin olduğunuz dolap kapağı aralık, onu farketmenizi sağlayan sistem; olan değişikliği hissettirir. Siz de değişikliği nasıl algıladığınıza göre pozisyon alırsınız.
Değişiklik, eksiklik, her zamankinden farklı olma...
Bu algılar, bir tehlike olabileceği sinyalini doğurur (amigdala anterior cingulate bağlantısı bu noktada işe yarar). Bu bazen bizi tedirgin edici bir his doğurabilir. Her zaman yediğimiz yemekte bu sefer farklı bir tad olması, yemeği pişirene, "ne var bunun içinde?" dememize yol açar. Değişiklik, tehlike gibi algılandığında, "eline sağlık" demektense, beğenmez, kusur bulucu oluveririz.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
1 comment:
Keşke her şey sizin açıkladığınız gibi kolay olsa...Değişiklikler korkutuyor insanı, neyle karşılaşacağınızı bilememekten. Amigdala'dan yani, galiba :( Şunların hepsini kontrol edecek ve kaygıya kapılmamamızı, kızmamamızı, korkmamamızı sağlayacak başka bir amigdala karşıtı yok mu? :))
Post a Comment